Aannamestop? Misschien toch maar niet…

“Grote klap op arbeidsmarkt komt deze zomer”, kopte NRC Handelsblad afgelopen zaterdag (NRC Handelsblad 18 april 2009). Het bericht maakt melding van het door het CBS becijferde aantal werklozen.

Er kwamen de afgelopen drie maanden 5000 meer werklozen bij dan in dezelfde periode vorig jaar. Toch bleek dit minder dan verwacht. De echte klap wordt verwacht in de zomer als bedrijven uitvoering geven aan hun aankondiging meer banen te gaan schrappen.

Schoolverlaters

Uit onderzoek van Hay komt naar voren dat 36 procent van de Nederlandse bedrijven arbeidsplaatsen wil schrappen. Daarnaast komen na de zomer 200 duizend schoolverlaters op de arbeidsmarkt.

200 duizend schoolverlaters. Waar laat je ze? En vooral wat moeten werkgevers er mee? Onder deze 200 duizend zit vast een groot aantal mensen die goed aan de slag kunnen in de zorg, het leger of het onderwijs, maar wat te doen met degenen voor wie geen plek is in deze crisisbestendige sectoren, omdat ze andere ambities hebben?

Wat heeft deze groep schoolverlaters de BV Nederland te bieden, behalve een gebrek aan ervaring en in deze tijden onbetaalbare ideeën over de werk-privé balans? “Niets”, zou een toekomstig werkgever kunnen antwoorden, “Na de geschrapte banen van de afgelopen maanden eerst maar eens mijn resterende werknemers aan de slag houden.”

Keerzijde

Toch zou ik deze werkgever willen vragen er nog net even iets langer over na te denken voordat hij de deur dicht doet. Er zit namelijk ook een keerzijde aan het schrappen van banen. Uit hetzelfde onderzoek van Hay blijkt dat 78 procent van de werkgevers zich zorgen maakt over de motivatie van hun medewerkers.

Bij reorganisaties is het grote probleem dat juist degenen die achter blijven minder productief worden en ook sneller gedemotiveerd raken: gevoelens van onzekerheid, politieke spelletjes en een grotere werklast dragen bij aan deze productiviteitsdaling.

Juist daarom is het belangrijk voor werkgevers om goed na te denken over manieren waarop ze hun organisatie flexibel, innovatief en productief houden. En hier komen nou net die schoolverlaters om de hoek kijken.

Generatie Y

De huidige schoolverlaters zijn geboren tussen 1986 en 1991. Zij zijn opgegroeid met multimedia, snel nieuws, overal toegankelijke informatie. Ze worden niet voor niets screenagers genoemd, of generatie Y. Ze hebben een sterk ontwikkelde eigen mening en voldoende idealen die ze assertief uiten.

Geen groep is beter in het snel reageren op informatie dan de generatie Y. Het is voor hen volstrekt normaal om op internet te zoeken naar informatie over een bedrijf, terwijl je een sms verstuurt naar die Hyves vriendin die daar stage heeft gelopen. Veranderingen gaan razendsnel en deze groep zit er boven op. Twitter, Hyves, MSN, Wikipedia: informatie en ideeën zijn overal en altijd te vinden.De combinatie van ervaren werknemers en jonge -relatief goedkope- collega’s die met een frisse blik bestaande structuren challengen, kan juist het verschil maken in de concurrentieslag met organisaties die nog bezig zijn om de wereld van gisteren te begrijpen.

De werving van een paar goede high potentials zal in deze tijd het probleem niet zijn. Dus laat die deur toch maar op een kier staan.

Deze blog verscheen eerder als column op http://www.nuzakelijk.nl

Bookmark the permalink.